یک لامپ با سیم رشته ای و شیشه ای که با گرم شدن الکتریکی نور می دهد، لامپ هالوژن خزرشید و فلورسنت دو منبع نور مهم هستند، لامپ رشته ای که امروزه استفاده می شود رشته تنگستن است و با جریان الکتریکی تا دمای 2600 درجه سانتی گراد گرم می شود.
از آنجایی که رشته تنگستن دارای نقطه ذوب بسیار بالایی 3382 درجه سانتیگراد است، تا ساعت ها بدون ذوب شدن یا شکستن به انتشار نور ادامه می دهد، قسمت شیشه ای لامپ هالوژن خزرشید حاوی فیلامنت تخلیه شد و گاز مخلوط نیتروژن آرگون پر شد، این مخلوط با فیلامنت واکنش شیمیایی نمی دهد و از تبخیر رشته جلوگیری می کند در حالی که لامپ هالوژن خزرشید با فشار خود نور می دهد.
بروز تبخیر باعث سیاه شدن داخل لامپ و احتمالاً پایان عمر لامپ می شود، متوسط عمر لامپ های رشته ای 1000 ساعت می باشد، نوعی لامپ است که با ایجاد قوس الکتریکی بین دو هادی کار می کند، میله های کربن به طور کلی به عنوان رسانا استفاده می شود.
منبع نور انتهای میله های کربنی است که توسط قوس الکتریکی گرم می شوند، در مواردی که نور بسیار روشن مورد نیاز است، مانند پروژکتورهای فیلم و نورافکن، از لامپ های قوس الکتریکی استفاده می شود، اصطلاح لامپ قوس معمولاً برای لامپ هایی استفاده می شود که از الکترودهای کربنی مسطح با یک شکاف هوا بین آنها تشکیل شده است، با این حال، لامپ های نوع لامپ فلورسنت نیز با قوس الکتریکی ایجاد شده در لوله های گاز نور می دهند، برخی از لامپ های فرابنفش نیز لامپ های قوس هستند.
در سال 1883، ادیسون و سوان یک شرکت روشنایی الکتریکی تأسیس کردند، چنین لامپ هایی تا سال 1904 مورد استفاده قرار می گرفتند. در این زمان، الکساندر جاست اتریشی و فرانتس هانامان این لامپ را با استفاده از سیم تنگستن توسعه دادند، تولید در ایالات متحده آمریکا در سال 1907 آغاز شد، در سال 1908، تنگستن نورد شده به دست آمد، بدین ترتیب لامپ های امروزی شروع به تولید کردند.
